استاندارد Uniform Plumbing Code (UPC) - پویا تجارت بیهق

استاندارد Uniform Plumbing Code (UPC) که به عنوان یک استاندارد ملی آمریکا تعیین شده است، استانداردی است که توسط انجمن بین المللی مقامات لوله کشی و مکانیک (IAPMO) برای کنترل نصب و بازرسی سیستم های لوله کشی به عنوان استانداردی برای ارتقای سلامت و ایمنی عمومی در حوزه لوله کشی و پایپینگ ایجاد شده است.

در ایران نیز استانداردهایی برای مهندسان مکانیک تاسیسات، در حوزه پایپینگ (لوله کشی صنعتی) و لوله کشی ساختمانی وجود دارد. این استاندارد ها در راستای طراحی سیستم های لوله کشی و اجرای آنها تالیف شده اند. مباحث مقررات ملی ساختمان از جمله این استانداردها میباشد که قبلا در مورد مباحث ۲۲ گانه آن صحبت کردیم. همچنین در مورد اینکه مهندسین برای ورود به مجموعه نظام مهندسی و شرکت در آزمون آن، در هر رشته چه مباحثی را باید مطالعه کنند را بررسی کرده ایم.

نشریه ۱۲۸ یکی دیگر از این استاندارد ها میباشد که دتایل های اجرایی و نکات اجرایی تاسیسات مکانیکی ولوله کشی را در اختیار ما قرار میدهد.

این استانداردها تا حدودی از استانداردهای خارجی مشابه از جمله استاندارد Uniform Plumbing Code (UPC) و استاندارد International Plumbing Code (IPC) برگرفته شده اند و برای شرایط و سیستم های موجود در کشور بهینه شده اند.

استاندارد Uniform Plumbing Code (UPC) چیست؟

استاندارد UPC با استفاده از رویه های موسسه استاندارد ملی آمریکا (ANSI) توسعه یافته است. در این فرآیند داوطلبانی را گرد هم می‌آورند که دیدگاه‌ها و نقطه نظر های مختلفی را برای دستیابی به اجماع در مورد شیوه‌های لوله‌کشی بیان میکنند.
استاندارد Uniform Plumbing Code (UPC) به گونه ای طراحی شده است که سیستم های لوله کشی ایمن و بهداشتی را در اختیار مصرف کنندگان قرار دهد و در عین حال، امکان نوآوری و فناوری های جدید را نیز فراهم کند. عموم مردم تشویق و دعوت می شوند تا در فرآیند توسعه استانداردهای مجموعه IAPMO، که ببرای عموم آزاد است، شرکت کنند. این کد هر سه سال یکبار به روز می شود. جدول زمانی توسعه کد و سایر اطلاعات مرتبط در وب سایت IAPMO موجود است.

قبل از استاندارد Uniform Plumbing Code (UPC) از چه استانداردهایی استفاده میشد؟

در سال ۱۸۸۳ لایحه شماره ۱۳۲ سنا توسط سناتور دوگرتی به مجلس قانون گذاری کالیفرنیا ارائه شد که عنوان آن “قانونی برای اعطای اختیار به هیئت های بهداشت در شهرها و شهرستان ها برای تنظیم لوله کشی و زهکشی ساختمان ها” بود. این لایحه در ۱۵ مارس تصویب و به قانون تبدیل شد و به فصل LXXVII تبدیل شد. این قانون دارای هفت بخش است، بخش ۱ تمام لوله کش های حرفه ای را ملزم می کند که در شورای بهداشت محلی ثبت نام کنند. بخش ۲ هیئت های محلی بهداشت را ملزم می کند که سالانه فهرستی از کلیه لوله کش های حرفه ای ثبت شده را منتشر کنند. بخش ۳ ایجاب می کند که تا زمانی که طرح مکتوب به شورای بهداشت محلی ارائه نشده و تایید نشده است، هیچ لوله کشی مشغول به کار نشود. بخش ۴ دولت‌های محلی، شهرستان‌ها، شهرها، مناطق ویژه را ملزم می‌کند تا برای تأمین مالی این فعالیت درآمد جمع‌آوری کنند. بخش ۵ به دادگاه های محلی برای اجرای این قانون اختیار می دهد. بند ۶ تخلف از این قانون را جرم دانسته و بند ۷ قانون را بلافاصله لازم الاجرا می کند.

استاندارد Uniform Plumbing Code (UPC) چگونه شکل گرفت؟

در ایالات مختلف آمریکا و طی سالیان طولانی، استانداردها و الزامات مختلفی ثبت شد که با یک دیگر تفاوت هایی را داشتند و این قانون ها و الزامات به صورت یکپارچه اجرا نمیشدند.

در اوایل دهه ۱۹۲۰ شکایات گسترده ای در صنعت ساخت و ساز در مورد ناهماهنگی در نحوه اجرای قوانین ساختمانی وجود داشت. در سال ۱۹۲۰، کمیته منتخب سنا در مورد بازسازی و تولید نتیجه گرفت: «آیین‌های ساختمانی کشور بر اساس داده‌های علمی تدوین نشده‌اند، بلکه بر اساس مصالحه ایجاد شده‌اند؛ اصولاً یکسان نیستند و در بسیاری از موارد شامل هزینه‌های اضافی برای ساخت و ساز بدون اطمینان هستند. دو سال بعد، وزیر بازرگانی تازه منصوب شده هربرت هوور به کنگره گزارش داد که قوانین ساختمانی متناقض هزینه های ساخت و ساز را ۱۰ تا ۲۰ درصد افزایش می دهد. این کمیته توسط دولت های محلی در تهیه کدها تا سال ۱۹۳۳ با اداره ملی استاندارد کار کرد. در سال ۱۹۲۱ کمیته آیین نامه ساختمان و در سال ۱۹۲۵ گزارشی با عنوان “عملیات توصیه شده برای تنظیم مقررات ساختمانی” منتشر شد. که شامل ۱۹ فصل بود که فصل ۱۵ در مورد لوله کشی بود.این گزارش به طور غیر رسمی به نام “کد هوور” با امضای وزیر بازرگانی هربرت هوور صادر شد. فصل ۱۵ خود به ۱۴ بخش شامل موضوعاتی مانند لوله و اتصالات، تامین و توزیع آب و زهکشی و فاضلاب ساختمان تقسیم شد.
در سال ۱۹۲۶، گروهی از بازرسان لوله کشی لس آنجلس متوجه شدند که هیچ الزامات یکسانی برای نصب و نگهداری سیستم های لوله کشی وجود ندارد، و در آن زمان بیماری شایع بود، بسیاری از آن بیماری ها از طریق بهداشت نامناسب گسترش می یافتند. بی نظمی در صنعت، نتیجه شیوه های بسیار متفاوت لوله کشی و استفاده از بسیاری از کدهای لوله کشی مختلف و اغلب متناقض بود. این بازرسان لوله کشی بودند که ضرورت توسعه یک کد واحد را درک کردند که بتواند به طور یکسان در سراسر ایالت ها اعمال شود.

مزایای یک کد یکنواخت لوله کشی تصویب شده در سراسر صنعت شناخته شده است. اختلال در صنعت به دلیل شیوه‌ های لوله‌ کشی بسیار متفاوت و استفاده از کدهای لوله‌ کشی مختلف و اغلب متناقض، توسط حوزه‌های قضایی محلی، انجمن مقامات لوله‌کشی غربی (اکنون انجمن بین‌المللی مقامات لوله‌کشی و مکانیک [IAPMQ]) را تحت تأثیر قرار داد تا کمیته‌ای تشکیل دهد. این کمیته متشکل از بازرسان لوله کشی، لوله کش های حرفه ای و کاردان، و مهندسان لوله کشی و تاسیسات، با حمایت شرکت های خدمات عمومی و صنعت پایپینگ برای ایجاد یک سند پایه لوله کشی برای استفاده عمومی بود. محصول این تلاش، اولین ویرایش کد لوله کشی یکنواخت (استاندارد Uniform Plumbing Code (UPC)) توسط IAPMO بود که در سال ۱۹۴۵ به تصویب رسید. استفاده گسترده از این کد در هفت دهه گذشته توسط مراجع قضایی در سراسر ایالات متحده و در سطح بین المللی گواهی بر شایستگی آن است.

انتشار استاندارد Uniform Plumbing Code (UPC) در سال ۲۰۰۳ نقطه عطف مهمی بود زیرا این اولین بار در تاریخ ایالات متحده بود که یک استاندارد لوله کشی از طریق یک فرآیند اجماع واقعی ایجاد شده بود. نسخه ۲۰۲۱ نشان دهنده جدیدترین رویکرد ها در زمینه لوله کشی (پایپینگ) است و هفتمین نسخه است که تحت فرآیند اجماع ANSI توسعه یافته است. مشارکت در محتوای این کد شامل حوزه های مختلفی از جمله مصرف‌کنندگان، مقامات مجری، نصاب ها و تیم های نگهداری، نیروی کار، تولیدکنندگان، آزمایشگاه‌های تحقیقاتی، کارشناسان ویژه و کاربران معمولی است.

آخرین ویرایش استاندارد Uniform Plumbing Code (UPC)

آخرین ویرایش این استاندارد در سال ۲۰۲۱ منتشر شده است. این استاندارد را میتوانید از انتهای این پست دانلود کنید. این ویرایش شامل ۱۷ فصل و ۱۳ پیوست است که در اینجا آنها را بررسی میکنیم.

محتویات این استاندارد

• فصل ۱ – مباحث اداری
• فصل ۲ – تعاریف
• فصل ۳ – مقررات عمومی
• فصل ۴ – تجهیزات لوله کشی و اتصالات
• فصل ۵ – آبگرمکن
• فصل ۶ – تامین و توزیع آب
• فصل ۷ – تاسیسات بهداشتی
• فصل ۸ – ضایعات غیر مستقیم
• فصل ۹ – ونت ها
• فصل ۱۰ – تله ها و رهگیرها
• فصل ۱۱ – لوله کشی آب باران
• فصل ۱۲ – لوله کشی سوخت
• فصل ۱۳ – تأسیسات مراقبت های بهداشتی و سیستم های گاز و خلاء پزشکی
• فصل ۱۴ – اطفاء حریق
• فصل ۱۵ – منابع آب جایگزین برای کاربردهای غیر قابل شرب
• فصل ۱۶ – سیستم های آبگیر غیر قابل شرب باران (برداشت آب باران)
• فصل ۱۷ – استانداردهای مرجع
• ضمیمه A – قوانین توصیه شده برای سایزینگ لوله های آبرسانی
• ضمیمه B – یادداشت های توضیحی در مورد سیستم های ترکیبی زباله و هواکش
• پیوست C – سایزینگ لوله فاضلاب
• ضمیمه D – سایزینگ سیستم های آب باران
• ضمیمه E – پارک های خانگی و پارک های تفریحی
• ضمیمه F – سیستم های هوای آتش نشانی
• ضمیمه G – سایزینگ لوله های ونت
• ضمیمه H – سیستم های جمع آوری فاضلاب خصوصی
• ضمیمه I – دتایل های اجرایی
• ضمیمه J – ترکیبی از طراحی بازشو احتراق و تهویه داخلی و خارجی
• ضمیمه K – سیستم های آبگیر آب شرب باران
• ضمیمه L – شیوه های پایدار
• ضمیمه M – محاسبه میزان آب مصرفی
• ضمیمه N – تاثیر دمای آب بر رشد لژیونلا